Произношение | шалыга́нить |
Начальная форма | шалыганить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | шалыганю | шалыганил | |
жен. р. | шалыганила | |||
Ты | муж. р. | шалыганишь | шалыганил | шалыгань |
жен. р. | шалыганила | |||
Он | шалыганит | шалыганил | ||
Она | шалыганила | |||
Оно | шалыганило | |||
Мы | шалыганим | шалыганили | ||
Вы | шалыганите | шалыганили | шалыганьте | |
Они | шалыганят | шалыганили |
шалыган — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | шалыганить |
Прич. действ. прош. | шалыганивший |
Прич. действ. наст. | шалыганящий |
Дееприч. наст. | шалыганя |