Произношение | цейхга́уз |
Начальная форма | цейхгауз |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | цейхгауз | цейхгауз |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | цейхгауз | цейхгаузы |
Рд. | цейхгауза | цейхгаузов |
Дт. | цейхгаузу | цейхгаузам |
Вн. | цейхгауз | цейхгаузы |
Тв. | цейхгаузом | цейхгаузами |
Пр. | цейхгаузе | цейхгаузах |
цейх — корень,
гауз — корень,
ø — нулевое окончание.