Произношение | хулига́нить |
Начальная форма | хулиганить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | хулиганю | хулиганил | |
жен. р. | хулиганила | |||
Ты | муж. р. | хулиганишь | хулиганил | хулигань |
жен. р. | хулиганила | |||
Он | хулиганит | хулиганил | ||
Она | хулиганила | |||
Оно | хулиганило | |||
Мы | хулиганим | хулиганили | ||
Вы | хулиганите | хулиганили | хулиганьте | |
Они | хулиганят | хулиганили |
хулиган — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | хулиганить |
Прич. действ. прош. | хулиганивший |
Прич. действ. наст. | хулиганящий |
Дееприч. наст. | хулиганя |