Произношение | хара́кте́рных |
Начальная форма | характерный |
Форма | полное |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Число | множественное |
Варианты | характерных | характерных | характерных |
Падеж | родительный | предложный | именительный |
характер — корень,
н — суффикс,
ых — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Прил. | характерный |
Прил. кр. | характерен |
Прил. сравн. ст. | характернеепохарактернеехарактернейпохарактерней |
Произношение | характе́рных |
Начальная форма | характерное |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | адъективное |
Род | средний |
Число | множественное |
Варианты | характерных | характерных |
Падеж | родительный | предложный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | характерное | характерные |
Рд. | характерного | характерных |
Дт. | характерному | характерным |
Вн. | характерное | характерные |
Тв. | характерным | характерными |
Пр. | характерном | характерных |
характер — корень,
н — суффикс,
ых — окончание.