Произношение | фульмина́т |
Начальная форма | фульминат |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | фульминат | фульминат |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | фульминат | фульминаты |
Рд. | фульмината | фульминатов |
Дт. | фульминату | фульминатам |
Вн. | фульминат | фульминаты |
Тв. | фульминатом | фульминатами |
Пр. | фульминате | фульминатах |
фульминат — корень,
ø — нулевое окончание.