Произношение | франти́ть |
Начальная форма | франтить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
франт — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | франтить |
Прич. действ. прош. | франтивший |
Прич. действ. наст. | франтящий |
Дееприч. наст. | франтя |