Произношение | франтирё́р |
Начальная форма | франтирер |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | франтирер | франтиреры |
Рд. | франтирера | франтиреров |
Дт. | франтиреру | франтирерам |
Вн. | франтирера | франтиреров |
Тв. | франтирером | франтирерами |
Пр. | франтирере | франтирерах |
франт — корень,
ир — суффикс,
ер — суффикс,
ø — нулевое окончание.