Произношение | фланцева́ть |
Начальная форма | фланцевать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | фланцую | фланцевал | |
жен. р. | фланцевала | |||
Ты | муж. р. | фланцуешь | фланцевал | фланцуй |
жен. р. | фланцевала | |||
Он | фланцует | фланцевал | ||
Она | фланцевала | |||
Оно | фланцевало | |||
Мы | фланцуем | фланцевали | ||
Вы | фланцуете | фланцевали | фланцуйте | |
Они | фланцуют | фланцевали |
фланц — корень,
ева — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | фланцевать |
Прич. страд. прош. | фланцованный |
Прич. кр. страд. прош. | фланцован |
Прич. страд. наст. | фланцуемый |
Прич. кр. страд. наст. | фланцуем |
Прич. действ. прош. | фланцевавший |
Прич. действ. наст. | фланцующий |
Дееприч. наст. | фланцуя |