Произношение | фигури́стом |
Начальная форма | фигурист |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | творительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | фигурист | фигуристы |
Рд. | фигуриста | фигуристов |
Дт. | фигуристу | фигуристам |
Вн. | фигуриста | фигуристов |
Тв. | фигуристом | фигуристами |
Пр. | фигуристе | фигуристах |
фигур — корень,
ист — суффикс,
ом — окончание.
Произношение | фигу́ристом |
Начальная форма | фигуристый |
Форма | полное |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Число | единственное |
Падеж | предложный |
Варианты | фигуристом | фигуристом |
Род | мужской | средний |
фигур — корень,
ист — суффикс,
ом — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Прил. | фигуристый |
Прил. кр. | фигурист |
Прил. сравн. ст. | фигуристеепофигуристеефигуристейпофигуристей |