Произношение | усмири́ться |
Начальная форма | усмириться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | усмирюсь | усмирился | |
жен. р. | усмирилась | |||
Ты | муж. р. | усмиришься | усмирился | усмирись |
жен. р. | усмирилась | |||
Он | усмирится | усмирился | ||
Она | усмирилась | |||
Оно | усмирилось | |||
Мы | усмиримся | усмирились | ||
Вы | усмиритесь | усмирились | усмиритесь | |
Они | усмирятся | усмирились |
у — приставка,
смир — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | усмириться |
Прич. действ. прош. | усмирившийся |
Дееприч. прош. | усмирясьусмирившись |