Произношение | упрекну́ть |
Начальная форма | упрекнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
у — приставка,
прек — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | упрекнуть |
Прич. страд. прош. | упрекнутый |
Прич. кр. страд. прош. | упрекнут |
Прич. действ. прош. | упрекнувший |
Дееприч. прош. | упрекнувупрекнувши |