Произношение | униформи́ст |
Начальная форма | униформист |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | униформист | униформисты |
Рд. | униформиста | униформистов |
Дт. | униформисту | униформистам |
Вн. | униформиста | униформистов |
Тв. | униформистом | униформистами |
Пр. | униформисте | униформистах |
уни — корень,
форм — корень,
ист — суффикс,
ø — нулевое окончание.