Произношение | умы́шленник |
Начальная форма | умышленник |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | умышленник | умышленники |
Рд. | умышленника | умышленников |
Дт. | умышленнику | умышленникам |
Вн. | умышленника | умышленников |
Тв. | умышленником | умышленниками |
Пр. | умышленнике | умышленниках |
у — приставка,
мышл — корень,
енник — суффикс,
ø — нулевое окончание.