Произношение | умару́ханным |
Начальная форма | умаруханный |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | умаруханным | умаруханным | умаруханным |
Род | мужской | средний | |
Число | единственное | единственное | множественное |
Падеж | творительный | творительный | дательный |
у — приставка,
марух — корень,
а — суффикс,
нн — суффикс,
ым — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | умарухать |
Прич. страд. прош. | умаруханный |
Прич. кр. страд. прош. | умарухан |
Прич. действ. прош. | умарухавший |
Дееприч. прош. | умарухавумарухавши |