Произношение | увенча́в |
Начальная форма | увенчать |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
у — приставка,
венч — корень,
а — суффикс,
в — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | увенчать |
Прич. страд. прош. | увенчанный |
Прич. кр. страд. прош. | увенчан |
Прич. действ. прош. | увенчавший |
Дееприч. прош. | увенчавувенчавши |