Произношение | тупе́йщик |
Начальная форма | тупейщик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | тупейщик | тупейщики |
Рд. | тупейщика | тупейщиков |
Дт. | тупейщику | тупейщикам |
Вн. | тупейщика | тупейщиков |
Тв. | тупейщиком | тупейщиками |
Пр. | тупейщике | тупейщиках |
тупей — корень,
щик — суффикс,
ø — нулевое окончание.