Произношение | триумфа́тор |
Начальная форма | триумфатор |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | триумфатор | триумфаторы |
Рд. | триумфатора | триумфаторов |
Дт. | триумфатору | триумфаторам |
Вн. | триумфатора | триумфаторов |
Тв. | триумфатором | триумфаторами |
Пр. | триумфаторе | триумфаторах |
триумф — корень,
атор — суффикс,
ø — нулевое окончание.