Произношение | трафаре́тящего |
Начальная форма | трафаретящий |
Форма | полное |
Залог | действительное |
Транзитивность | переходное |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | трафаретящего | трафаретящего | трафаретящего |
Одушевленность | одушевлённое | ||
Род | мужской | мужской | средний |
Падеж | родительный | винительный | родительный |
трафарет — корень,
ящ — суффикс,
его — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | трафаретить |
Прич. страд. прош. | трафареченный |
Прич. кр. страд. прош. | трафаречен |
Прич. страд. наст. | трафаретимый |
Прич. кр. страд. наст. | трафаретим |
Прич. действ. прош. | трафаретивший |
Прич. действ. наст. | трафаретящий |
Дееприч. наст. | трафаретя |