Произношение | трафаре́тить |
Начальная форма | трафаретить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | трафаречу | трафаретил | |
жен. р. | трафаретила | |||
Ты | муж. р. | трафаретишь | трафаретил | трафареть |
жен. р. | трафаретила | |||
Он | трафаретит | трафаретил | ||
Она | трафаретила | |||
Оно | трафаретило | |||
Мы | трафаретим | трафаретили | ||
Вы | трафаретите | трафаретили | трафаретьте | |
Они | трафаретят | трафаретили |
трафарет — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | трафаретить |
Прич. страд. прош. | трафареченный |
Прич. кр. страд. прош. | трафаречен |
Прич. страд. наст. | трафаретимый |
Прич. кр. страд. наст. | трафаретим |
Прич. действ. прош. | трафаретивший |
Прич. действ. наст. | трафаретящий |
Дееприч. наст. | трафаретя |