Произношение | тата́рчик |
Начальная форма | татарчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | татарчик | татарчики |
Рд. | татарчика | татарчиков |
Дт. | татарчику | татарчикам |
Вн. | татарчика | татарчиков |
Тв. | татарчиком | татарчиками |
Пр. | татарчике | татарчиках |
татар — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.