Произношение | тарара́хать |
Начальная форма | тарарахать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | тарарахаю | тарарахал | |
жен. р. | тарарахала | |||
Ты | муж. р. | тарарахаешь | тарарахал | тарарахай |
жен. р. | тарарахала | |||
Он | тарарахает | тарарахал | ||
Она | тарарахала | |||
Оно | тарарахало | |||
Мы | тарарахаем | тарарахали | ||
Вы | тарарахаете | тарарахали | тарарахайте | |
Они | тарарахают | тарарахали |
тарарах — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | тарарахать |
Прич. действ. прош. | тарарахавший |
Прич. действ. наст. | тарарахающий |
Дееприч. наст. | тарарахая |