Произношение | тара́нтул |
Начальная форма | тарантул |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | тарантул | тарантулы |
Рд. | тарантула | тарантулов |
Дт. | тарантулу | тарантулам |
Вн. | тарантула | тарантулов |
Тв. | тарантулом | тарантулами |
Пр. | тарантуле | тарантулах |
тарантул — корень,
ø — нулевое окончание.