Произношение | тарабага́н |
Начальная форма | тарабаган |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | тарабаган | тарабаганы |
Рд. | тарабагана | тарабаганов |
Дт. | тарабагану | тарабаганам |
Вн. | тарабагана | тарабаганов |
Тв. | тарабаганом | тарабаганами |
Пр. | тарабагане | тарабаганах |
тарабаган — корень,
ø — нулевое окончание.