Произношение | танзима́т |
Начальная форма | танзимат |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | танзимат | танзимат |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | танзимат | танзиматы |
Рд. | танзимата | танзиматов |
Дт. | танзимату | танзиматам |
Вн. | танзимат | танзиматы |
Тв. | танзиматом | танзиматами |
Пр. | танзимате | танзиматах |
танзимат — корень,
ø — нулевое окончание.