Произношение | тагильча́нин |
Начальная форма | тагильчанин |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | тагильчанин | тагильчане |
Рд. | тагильчанина | тагильчан |
Дт. | тагильчанину | тагильчанам |
Вн. | тагильчанина | тагильчан |
Тв. | тагильчанином | тагильчанами |
Пр. | тагильчанине | тагильчанах |
тагиль — корень,
чан — суффикс,
ин — суффикс,
ø — нулевое окончание.