Произношение | табу́нчик |
Начальная форма | табунчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | табунчик | табунчик |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | табунчик | табунчики |
Рд. | табунчика | табунчиков |
Дт. | табунчику | табунчикам |
Вн. | табунчик | табунчики |
Тв. | табунчиком | табунчиками |
Пр. | табунчике | табунчиках |
табун — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.