Произношение | сыктывка́рец |
Начальная форма | сыктывкарец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | сыктывкарец | сыктывкарцы |
Рд. | сыктывкарца | сыктывкарцев |
Дт. | сыктывкарцу | сыктывкарцам |
Вн. | сыктывкарца | сыктывкарцев |
Тв. | сыктывкарцем | сыктывкарцами |
Пр. | сыктывкарце | сыктывкарцах |
сыкт — корень,
ыв — суффикс,
к — корень,
ар — суффикс,
ец — суффикс,
ø — нулевое окончание.