Произношение | сфеноиди́т |
Начальная форма | сфеноидит |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | сфеноидит | сфеноидит |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | сфеноидит | сфеноидиты |
Рд. | сфеноидита | сфеноидитов |
Дт. | сфеноидиту | сфеноидитам |
Вн. | сфеноидит | сфеноидиты |
Тв. | сфеноидитом | сфеноидитами |
Пр. | сфеноидите | сфеноидитах |
сфен — корень,
о — соединительная гласная,
ид — корень,
ит — суффикс,
ø — нулевое окончание.