Произношение | сульфале́н |
Начальная форма | сульфален |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | сульфален | сульфален |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | сульфален | сульфалены |
Рд. | сульфалена | сульфаленов |
Дт. | сульфалену | сульфаленам |
Вн. | сульфален | сульфалены |
Тв. | сульфаленом | сульфаленами |
Пр. | сульфалене | сульфаленах |
сульфал — корень,
ен — суффикс,
ø — нулевое окончание.