Произношение | спуртану́ть |
Начальная форма | спуртануть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | спуртану | спуртанул | |
жен. р. | спуртанула | |||
Ты | муж. р. | спуртанешь | спуртанул | спуртани |
жен. р. | спуртанула | |||
Он | спуртанет | спуртанул | ||
Она | спуртанула | |||
Оно | спуртануло | |||
Мы | спуртанем | спуртанули | ||
Вы | спуртанете | спуртанули | спуртаните | |
Они | спуртанут | спуртанули |
с — приставка,
пурт — корень,
а — суффикс,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | спуртануть |
Прич. действ. прош. | спуртанувший |
Дееприч. прош. | спуртанувспуртанувши |