Произношение | спионе́рить |
Начальная форма | спионерить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | спионерю | спионерил | |
жен. р. | спионерила | |||
Ты | муж. р. | спионеришь | спионерил | спионерь |
жен. р. | спионерила | |||
Он | спионерит | спионерил | ||
Она | спионерила | |||
Оно | спионерило | |||
Мы | спионерим | спионерили | ||
Вы | спионерите | спионерили | спионерьте | |
Они | спионерят | спионерили |
с — приставка,
пионер — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | спионерить |
Прич. страд. прош. | спионеренный |
Прич. кр. страд. прош. | спионерен |
Прич. действ. прош. | спионеривший |
Дееприч. прош. | спионеривспионерившиспионеря |