Произношение | сокредито́р |
Начальная форма | сокредитор |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | сокредитор | сокредиторы |
Рд. | сокредитора | сокредиторов |
Дт. | сокредитору | сокредиторам |
Вн. | сокредитора | сокредиторов |
Тв. | сокредитором | сокредиторами |
Пр. | сокредиторе | сокредиторах |
со — приставка,
кредит — корень,
ор — суффикс,
ø — нулевое окончание.