Произношение | синтакси́ст |
Начальная форма | синтаксист |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | синтаксист | синтаксисты |
Рд. | синтаксиста | синтаксистов |
Дт. | синтаксисту | синтаксистам |
Вн. | синтаксиста | синтаксистов |
Тв. | синтаксистом | синтаксистами |
Пр. | синтаксисте | синтаксистах |
синтакс — корень,
ист — суффикс,
ø — нулевое окончание.