Произношение | реше́тя́ |
Начальная форма | решетить |
Транзитивность | переходное |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Возвратность | невозвратное |
решет — корень,
я — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | решетить |
Прич. страд. прош. | решеченный |
Прич. кр. страд. прош. | решечен |
Прич. страд. наст. | решетимый |
Прич. кр. страд. наст. | решетим |
Прич. действ. прош. | решетивший |
Прич. действ. наст. | решетящий |
Дееприч. наст. | решетя |