Произношение | рассуди́ться |
Начальная форма | рассудиться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | рассужусь | рассудился | |
жен. р. | рассудилась | |||
Ты | муж. р. | рассудишься | рассудился | рассудись |
жен. р. | рассудилась | |||
Он | рассудится | рассудился | ||
Она | рассудилась | |||
Оно | рассудилось | |||
Мы | рассудимся | рассудились | ||
Вы | рассудитесь | рассудились | рассудитесь | |
Они | рассудятся | рассудились |
рас — приставка,
суд — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | рассудиться |
Прич. действ. прош. | рассудившийся |
Дееприч. прош. | рассудясьрассудившись |