Произношение | расстро́ить |
Начальная форма | расстроить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расстрою | расстроил | |
жен. р. | расстроила | |||
Ты | муж. р. | расстроишь | расстроил | расстрой |
жен. р. | расстроила | |||
Он | расстроит | расстроил | ||
Она | расстроила | |||
Оно | расстроило | |||
Мы | расстроим | расстроили | ||
Вы | расстроите | расстроили | расстройте | |
Они | расстроят | расстроили |
рас — приставка,
стро — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расстроить |
Прич. страд. прош. | расстроенный |
Прич. кр. страд. прош. | расстроен |
Прич. действ. прош. | расстроивший |
Дееприч. прош. | расстроярасстроиврасстроивши |