Произношение | расстри́чь |
Начальная форма | расстричь |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расстригу | расстриг | |
жен. р. | расстригла | |||
Ты | муж. р. | расстрижешь | расстриг | расстриги |
жен. р. | расстригла | |||
Он | расстрижет | расстриг | ||
Она | расстригла | |||
Оно | расстригло | |||
Мы | расстрижем | расстригли | ||
Вы | расстрижете | расстригли | расстригите | |
Они | расстригут | расстригли |
рас — приставка,
стрич — корень,
ь — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расстричь |
Прич. страд. прош. | расстриженный |
Прич. кр. страд. прош. | расстрижен |
Прич. действ. прош. | расстригший |
Дееприч. прош. | расстригши |