Произношение | расстрекота́ться |
Начальная форма | расстрекотаться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расстрекочусь | расстрекотался | |
жен. р. | расстрекоталась | |||
Ты | муж. р. | расстрекочешься | расстрекотался | расстрекочись |
жен. р. | расстрекоталась | |||
Он | расстрекочется | расстрекотался | ||
Она | расстрекоталась | |||
Оно | расстрекоталось | |||
Мы | расстрекочемся | расстрекотались | ||
Вы | расстрекочетесь | расстрекотались | расстрекочитесь | |
Они | расстрекочутся | расстрекотались |
рас — приставка,
стрекот — корень,
а — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расстрекотаться |
Прич. действ. прош. | расстрекотавшийся |
Дееприч. прош. | расстрекотавшись |