Произношение | расстегну́ть |
Начальная форма | расстегнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расстегну | расстегнул | |
жен. р. | расстегнула | |||
Ты | муж. р. | расстегнешь | расстегнул | расстегни |
жен. р. | расстегнула | |||
Он | расстегнет | расстегнул | ||
Она | расстегнула | |||
Оно | расстегнуло | |||
Мы | расстегнем | расстегнули | ||
Вы | расстегнете | расстегнули | расстегните | |
Они | расстегнут | расстегнули |
рас — приставка,
стег — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расстегнуть |
Прич. страд. прош. | расстегнутый |
Прич. кр. страд. прош. | расстегнут |
Прич. действ. прош. | расстегнувший |
Дееприч. прош. | расстегнуврасстегнувши |