Произношение | расстега́ть |
Начальная форма | расстегать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расстегаю | расстегал | |
жен. р. | расстегала | |||
Ты | муж. р. | расстегаешь | расстегал | расстегай |
жен. р. | расстегала | |||
Он | расстегает | расстегал | ||
Она | расстегала | |||
Оно | расстегало | |||
Мы | расстегаем | расстегали | ||
Вы | расстегаете | расстегали | расстегайте | |
Они | расстегают | расстегали |
рас — приставка,
стег — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расстегать |
Прич. страд. прош. | расстеганный |
Прич. кр. страд. прош. | расстеган |
Прич. действ. прош. | расстегавший |
Дееприч. прош. | расстегаврасстегавши |