Произношение | рассле́довать |
Начальная форма | расследовать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | двувидовой |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расследую | расследую | расследовал | |
жен. р. | расследовала | ||||
Ты | муж. р. | расследуешь | расследуешь | расследовал | расследуй |
жен. р. | расследовала | ||||
Он | расследует | расследует | расследовал | ||
Она | расследовала | ||||
Оно | расследовало | ||||
Мы | расследуем | расследуем | расследовали | ||
Вы | расследуете | расследуете | расследовали | расследуйте | |
Они | расследуют | расследуют | расследовали |
рас — приставка,
след — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расследовать |
Прич. страд. прош. | расследованный |
Прич. кр. страд. прош. | расследован |
Прич. страд. наст. | расследуемый |
Прич. кр. страд. наст. | расследуем |
Прич. действ. прош. | расследовавший |
Прич. действ. наст. | расследующий |
Дееприч. прош. | расследовав |
Дееприч. наст. | расследуя |