Произношение | раскума́риться |
Начальная форма | раскумариться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | раскумарюсь | раскумарился | |
жен. р. | раскумарилась | |||
Ты | муж. р. | раскумаришься | раскумарился | раскумарься |
жен. р. | раскумарилась | |||
Он | раскумарится | раскумарился | ||
Она | раскумарилась | |||
Оно | раскумарилось | |||
Мы | раскумаримся | раскумарились | ||
Вы | раскумаритесь | раскумарились | раскумарьтесь | |
Они | раскумарятся | раскумарились |
рас — приставка,
кумар — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | раскумариться |
Прич. действ. прош. | раскумарившийся |
Дееприч. прош. | раскумарившисьраскумарясь |