Произношение | раска́ркиваться |
Начальная форма | раскаркиваться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | раскаркиваюсь | раскаркивался | |
жен. р. | раскаркивалась | |||
Ты | муж. р. | раскаркиваешься | раскаркивался | раскаркивайся |
жен. р. | раскаркивалась | |||
Он | раскаркивается | раскаркивался | ||
Она | раскаркивалась | |||
Оно | раскаркивалось | |||
Мы | раскаркиваемся | раскаркивались | ||
Вы | раскаркиваетесь | раскаркивались | раскаркивайтесь | |
Они | раскаркиваются | раскаркивались |
рас — приставка,
карк — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | раскаркиваться |
Прич. действ. прош. | раскаркивавшийся |
Прич. действ. наст. | раскаркивающийся |
Дееприч. наст. | раскаркиваясь |