Произношение | раскантова́ть |
Начальная форма | раскантовать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | раскантую | раскантовал | |
жен. р. | раскантовала | |||
Ты | муж. р. | раскантуешь | раскантовал | раскантуй |
жен. р. | раскантовала | |||
Он | раскантует | раскантовал | ||
Она | раскантовала | |||
Оно | раскантовало | |||
Мы | раскантуем | раскантовали | ||
Вы | раскантуете | раскантовали | раскантуйте | |
Они | раскантуют | раскантовали |
рас — приставка,
кант — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | раскантовать |
Прич. страд. прош. | раскантованный |
Прич. кр. страд. прош. | раскантован |
Прич. действ. прош. | раскантовавший |
Дееприч. прош. | раскантовавраскантовавши |