Произношение | раска́лываться |
Начальная форма | раскалываться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | раскалываюсь | раскалывался | |
жен. р. | раскалывалась | |||
Ты | муж. р. | раскалываешься | раскалывался | раскалывайся |
жен. р. | раскалывалась | |||
Он | раскалывается | раскалывался | ||
Она | раскалывалась | |||
Оно | раскалывалось | |||
Мы | раскалываемся | раскалывались | ||
Вы | раскалываетесь | раскалывались | раскалывайтесь | |
Они | раскалываются | раскалывались |
рас — приставка,
кал — корень,
ыва — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | раскалываться |
Прич. действ. прош. | раскалывавшийся |
Прич. действ. наст. | раскалывающийся |
Дееприч. наст. | раскалываясь |