Произношение | раска́лывать |
Начальная форма | раскалывать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | раскалываю | раскалывал | |
жен. р. | раскалывала | |||
Ты | муж. р. | раскалываешь | раскалывал | раскалывай |
жен. р. | раскалывала | |||
Он | раскалывает | раскалывал | ||
Она | раскалывала | |||
Оно | раскалывало | |||
Мы | раскалываем | раскалывали | ||
Вы | раскалываете | раскалывали | раскалывайте | |
Они | раскалывают | раскалывали |
рас — приставка,
кал — корень,
ыва — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | раскалывать |
Прич. страд. наст. | раскалываемый |
Прич. кр. страд. наст. | раскалываем |
Прич. действ. прош. | раскалывавший |
Прич. действ. наст. | раскалывающий |
Дееприч. наст. | раскалывая |