Произношение | разуте́шить |
Начальная форма | разутешить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разутешу | разутешил | |
жен. р. | разутешила | |||
Ты | муж. р. | разутешишь | разутешил | разутешь |
жен. р. | разутешила | |||
Он | разутешит | разутешил | ||
Она | разутешила | |||
Оно | разутешило | |||
Мы | разутешим | разутешили | ||
Вы | разутешите | разутешили | разутешьте | |
Они | разутешат | разутешили |
раз — приставка,
у — приставка,
теш — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разутешить |
Прич. страд. прош. | разутешенный |
Прич. кр. страд. прош. | разутешен |
Прич. действ. прош. | разутешивший |
Дееприч. прош. | разутешаразутешивразутешивши |