Произношение | разогну́ть |
Начальная форма | разогнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
разо — приставка,
г — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разогнуть |
Прич. страд. прош. | разогнутый |
Прич. кр. страд. прош. | разогнут |
Прич. действ. прош. | разогнувший |
Дееприч. прош. | разогнувразогнувши |