Произношение | размунди́риться |
Начальная форма | размундириться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | размундирюсь | размундирился | |
жен. р. | размундирилась | |||
Ты | муж. р. | размундиришься | размундирился | размундирься |
жен. р. | размундирилась | |||
Он | размундирится | размундирился | ||
Она | размундирилась | |||
Оно | размундирилось | |||
Мы | размундиримся | размундирились | ||
Вы | размундиритесь | размундирились | размундирьтесь | |
Они | размундирятся | размундирились |
раз — приставка,
мундир — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | размундириться |
Прич. действ. прош. | размундирившийся |
Дееприч. прош. | размундирясьразмундирившись |