Произношение | размину́ться |
Начальная форма | разминуться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разминусь | разминулся | |
жен. р. | разминулась | |||
Ты | муж. р. | разминешься | разминулся | разминись |
жен. р. | разминулась | |||
Он | разминется | разминулся | ||
Она | разминулась | |||
Оно | разминулось | |||
Мы | разминемся | разминулись | ||
Вы | разминетесь | разминулись | разминитесь | |
Они | разминутся | разминулись |
раз — приставка,
ми — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разминуться |
Прич. действ. прош. | разминувшийся |
Дееприч. прош. | разминувшись |